วันเสาร์ที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2551

เพื่อนแท้.......

เ พื่ อ น แ ท้
เพื่อนทั่วไปไม่เคยเห็นคุณร้องไห้ เพื่อนแท้มีหัวไหล่ไว้คอยซับน้ำตาคุณ
เพื่อนทั่วไปจะไม่รู้ชื่อพ่อแม่ของคุณ เพื่อนแท้จะมีเบอร์ของท่านไว้ในสมุดจดโทรศัพท์ของเขา
เพื่อนทั่วไปจะถือขวดไวน์ติดมือมางานปาร์ตี้ของคุณ เพื่อนแท้จะมาแต่วันเพื่อช่วยเตรียมงาน
เพื่อนทั่วไปอยากคุยกับคุณถึงปัญหาของเขา เพื่อนแท้อยากช่วยปัดเป่าปัญหาของคุณออกไป
เพื่อนทั่วไปจะพิศวงในเรื่องโรแมนติกเก่าๆ เพื่อนแท้สามารถเอาเรื่องนี้มาอำคุณได้
เพื่อนทั่วไปเวลามาเยี่ยมคุณจะทำตัวเยี่ยงแขก เพื่อนแท้จะตรงรี่ไปเปิดตู้เย็นและบริการตนเอง
เพื่อนทั่วไปคิดว่ามิตรภาพจบลงเมื่อเกิดการทะเลาะถกเถียง เพื่อนแท้รู้ดีว่านั่นจะมิใช่มิตรภาพ จนกว่าคุณได้เคยวิวาทกัน
เพื่อนทั่วไปคาดหวังให้คุณอยู่เคียงข้างเขาเสมอ เพื่อนแท้คาดหวังที่จะอยู่เคียงคุณตลอดไป
เพื่อนทั่วไปจะอ่านข้อความนี้แล้วโยนลงถังขยะ เพื่อนแท้จะเฝ้าส่งต่อๆไป จนกว่าจะมั่นใจว่ามันได้ถึงมือผู้รับ ส่งผ่านให้ใครก็ได้ที่คุณห่วงใย หากคุณได้รับมันกลับมา นั่นหมายว่าคุณได้พบเพื่อนแท้แล้ว

วันศุกร์ที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2551

"ประวัติส่วนตัว"


ชื่อ-นามสกุล : นาย อดิเทพ ผะเอม
วันเดือนปีเกิด : 21/07/2530

การศึกษา : มัธยมศึกษาชั้นปีที่ 1-6 จากโรงเรียนทวีธาภิเศก สายศิลป์คำนวณ
ปัจจุบันศึกษาอยู่ที่ : มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนดุสิต คณะวิทยาการจัดการ สาขาวิชาบริหารธุรกิจ
แขนงคอมพิวเตอร์ธุรกิจ

ทักษะพิเศษ
- Adobe Premiere Pro Cs3
- Adobe PhotoShop Cs3
- Web Design For HTML & Dreamweaver

งานอดิเรก
- เล่นอินเตอร์เน็ต
- อ่านหนังสือทั่วไป
อุปนิสัยนิสัย
เป็นคนง่ายๆ สบายๆ เข้ากับคนง่ายเรียนรู้งานเร็ว
คติ
"คนที่ล้มเหลวที่สุดในชีวิตคือคนที่ไร้
ซึ่งความพยามและการเริ่มต้น"


วันพฤหัสบดีที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2551

สิ่งเล็กๆที่ไม่ควรมองข้าม.................



สิ่งเล็กๆที่ไม่ควรมองข้าม


บางครั้งเราก็มองข้ามสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ไปเพียงเพราะใช้เวลาสั้นๆ ในการตัดสินสิ่งนั้นว่า " ไร้สาระ"หลายวันก่อน เพื่อนคนหนึ่งถามผมว่า "ทำไมต้องมียางลบอยู่บนหัวดินสอ ? "ผมไม่ได้สนใจและใส่ใจกับคำถามนั้นสักเท่าไหร่เพียงแค่รู้สึกว่าเป็นคำถามที่ไม่มีสาระอะไรเสียเลยแต่ก็อดไม่ได้ที่จะตอบเล่นๆ ไปว่า "ก็คงมีเพื่อความสะดวกมั้งหรือไม่ก็ช่วยให้คนขี้ลืมที่ชอบวางยางลบไม่เป็นที่เป็นทางได้มียางลบ ใช้มั้ง"เพื่อนของผมก็อมยิ้ม ก่อนที่จะตอบผม สั้นๆ ว่า "ไม่ใช่""อ้าว. . .งั้นเพราะอะไรล่ะ" ผมอดที่จะถามไม่ได้ก็เพราะว่า " คนเราสามารถทำผิดกันได้ "". . . . . . . . . . . . . . . . . . " ฉันนิ่งไปครู่หนึ่งหลังจากที่ได้ยินคำตอบและปล่อยให้เจ้าของคำถามเดินจากไปโดยที่ไม่ได้อธิบายอะไรมากไปกว่าคำตอบสั้นๆ ของเขาเท่านั้นคำถามของเพื่อนที่ผมเคยมองว่ามันไร้สาระกลับทำให้ผม ได้เก็บมาคิดแทบทุกขณะที่สมองว่างเย็นวันนั้น ผมจึงหยิบโทรศัพท์เขียนข้อความส่งถึงเพื่อนๆ ด้วยประโยคที่ซ้ำกัน. . "

"ทำไมต้องมียางลบอยู่บนหัวดินสอ"...........

"เพราะคนเรามีสิทธิ์ทำผิดกันได้"..............

แต่จงจำไว้ว่า. . ."เราไม่ควรใช้ยางลบให้หมดก่อนดินสอเพราะนั่นอาจหมายความว่า เรากำลังทำผิดซ้ำๆ จนความผิดนั้นอาจสายเกินแก้" ผมเองยังไม่รู้เหมือนกันว่าสิ่งที่คิดต่อจากเพื่อนนั้นมันจะถูกต้องหรือไม่และเพื่อนๆ ที่ได้รับข้อความจากผมจะเข้าใจในสิ่งที่ผมต้องการจะบอกหรือเปล่าจะเข้าใจหรือไม่เข้าใจ. . .นั่นไม่ใช่สิ่งที่ผมต้องการมากสักเท่าไหร่แต่สิ่งที่ผมอยากได้รับ คือ เพื่อนของผมจะคิดต่อจากความคิดของผมอย่างไรและลึกๆ ผมก็แค่หวังว่า เพื่อนของผมคงจะกล้าเผชิญหน้ากับความผิดพลาดและไม่ประมาทในการใช้ชีวิตและยอมรับการกระทำของตัวเอง. . .เพียงแค่นั้น ผมก็หมดห่วงและเพื่อน ๆ ที่ได้อ่านแล้วคิดอย่างไรกันบ้างครับว่า “ ทำไมต้องมียางลบอยู่บนหัวดินสอ ”


เตรียมฝึก?..................

....."วิชาเตรียมฝึกประสบการณ์ชีวิต"....
คาดว่าหลายๆท่านไม่น้อยที่ผ่านการเรียนวิชานี้มาในช่วงชั้นปีที่3
ของการศึกษาในรั้วมหาวิทยาลัย สำหรับตัวของผมแล้ววิชาเตรียมฝึกประสบการณ์ชีวิตนั้น
เหมือนเป็นวิชาที่สอนให้เรา ชิมลางการทำงานของจริง ก่อนที่ทางมหาวิทยาลัยจะส่ง
ผลผลิตหรือ นักศึกษาออกสู่ตลาดแรงงานเป็นวิชาที่น่าสนใจเอาเรื่องทีเดียว
แต่แรกๆผมก็ไม่ค่อยชินเท่าไหร่นั้น เพราะการแต่งตัวที่ต้องถูกระเบียบ 100%
บางทีมันก็ดูอึดอัดมากเกินไปแต่เนื่องจากตัวผมไม่ค่อยมีอะไรผิดระเบียบซักเท่าไหร่
เลยรับไหว ประกอบกับส่วนตัวที่คิดว่าอีกหน่อยเราก็ต้องใส่แบบนี้ทุกวัน
ถ้าไม่ฝึกต้อนนี้ แล้วจะไปฝึกตอนไหน...
---------------------------------------------------------------------------
สิ่งที่ผมได้รับจาก"วิชาเตรียมฝึกประสบการณ์ชีวิต"
ผมคิดว่าได้หลายอย่างนะ!
ผมชอบวิทยากรที่ คณะอื่นๆเชิญมาพูดให้ความรู้กับนักศึกษา
มีความรู้ใหม่ๆมากมายและนำเอาความรู้ที่พวกเรามีมาแสดงประโยชน์
ในชีวิตจริงให้ดู มันทำรู้สึกว่า อยากเป็นแบบ พวกพี่ๆ ลุงๆ วิทยากรบ้างจัง
และยังมีการจัดกิจกรรมของแต่ละแขนงซึ่งทำดูน่าสนใจมาก
โดยเฉพาะ แขนง คอม..(เข้าข้างนิสนึง)
แต่วิชานี้เซ็งอยู่อย่างเดียว กลับบ้านยากมากถึงมาที่สุด
รถติด รถเมล์ก็ไม่มีแถม ต้องมาแย่ง taxi กันอีก
แต่โดยสรุปแล้ววิชานี้ก็เป็นวิชาที่ดีวิชาหนึ่งเลยทีเดียว
ปล.ขอบคุณครับ